به گزارش خزرآنلاین، صدور رای بدوی دیوان عدالت اداری به نفع امیرحسین علوی، سرانجام بر استحکام پایه های لرزان شده مدیریتی اش در شهرداری رشت افزود تا تجدیدنظرخواهی از این رای بدوی، آخرین تیر در ترکش طیف مخالف علوی در شورای شهر رشت باشد.
توجه به متن این رای در رسانه ها به اندازه ای بود که بر روی سایر نکات آن سایه انداخت به نحوی که شاید بتوان گفت نام علیرضا سحرخیز فومنی بعنوان وکیل علوی و نقش مهم و موثر او در این پرونده به آن اندازه که شایسته است، مورد توجه رسانه ها قرار نگرفت.
علیرضا سحرخیز، وکیل پایه یک و فعال سیاسی اصلاح طلب است که در بین اصلاح طلبان گیلان از چهره های شناخته شده محسوب می شود. وی در انتخابات ریاست جمهوری، رییس ستاد همتی در گیلان بوده و انتخابش بعنوان وکیل پرونده توسط امیرحسین علوی، حتی اگر بی توجه به گرایشات سیاسی سحرخیز هم صورت گرفته باشد (که البته با توجه به برجسته بودن فعالیت های سیاسی سحرخیز، این امکان کمرنگ است) نام علوی را مجددا به اصلاح طلبان گره زده و چه بسا در نزد اصلاح طلبان گیلانی به عنوان نشانه ای از ارتباط حسنه علوی با آنان تعبیر شود.
البته این نخستین باری نیست که نام اصلاح طلبان با شهردار رشت گره می خورد چرا که هنوز هم خبر حمایت علوی از منوچهر جمالی، کاندیدای مورد حمایت اصلاح طلبان در رودبار در آرشیو رسانه ها موجود و قابل دستیابی است.
این قضیه وقتی مهم تر می شود که به یاد داشته باشیم علوی همواره گزینه ای بالقوه برای انتخابات مجلس بوده و به اذعان رسانه ها، در زمان عضویتش در شورای پنجم هم با هدف کاندیداتوری در انتخابات مجلس، قصد استعفا از شورای شهر را داشته که البته در این راه ناکام مانده است.
در همین راستا، رابطه حسنه علوی با اصلاح طلبان، آن هم در شرایطی که احتمالا اصلاح طلبان در انتخابات آتی مجلس با معضل نداشتن کاندیدای شاخص روبرو خواهند شد، می تواند برای شهردار جویای نام رشت دوپینگی مهم باشد به شرطی که اولا، علوی در انتخابات مجلس ثبت نام کند و دوما چالش قابل توجهی در این ارتباط رخ ندهد.
در پایان باید گفت انتخاب علیرضا سحرخیز بعنوان وکیل و اصلاح طلبی شاخص توسط علوی، با هر هدفی که هم صورت گرفته باشد، برای شهردار رشت تیری با دو نشان بوده است چرا که هم با کسب رای بدوی، پایه های مدیریتی اش را قوت بخشیده و هم در نزد اصلاح طلبان تعبیری به رابطه حسنه یا حداقل تمایل به داشتن رابطه حسنه شده است. حتی اگر این دومی خواسته علوی نبوده باشد!